Sigmabase homepage

Hij herinnert het zich nog goed; toen hij zelf als arts werkte, liep hij ook altijd tegen de beperking van tijd en middelen aan. "Dat dwingt je om na te denken hoe je het maximale eruit kunt halen. Zorg is een schaars goed, dus het zou normaal moeten zijn kritisch naar je werk te kijken: is dit niet dubbel? Is dit wel nodig? Kan het niet handiger? Niet alleen als er bezuinigd moet worden, het moet een tweede natuur worden. Zo ver is het in Nederland helaas nog lang niet. Cliënten krijgen bij hun intake van zorgverleners lange vragenlijsten voor hun kiezen. Zijn er echt twintig vragen nodig en kunnen we het niet af met vijf? Maar ook van zorgverleners wordt veel informatie gevraagd: meetpunten, kpi's - en dan? Dat roept alleen maar irritatie bij hen op. Al dat overmatige papierwerk is er in de loop der jaren ingeslopen, net als in het onderwijs overigens. Onlangs heb ik de VS bezocht, daar ziet men in de zorg door de bomen het bos ook al niet meer. De zorg is enorm complex en duur: vijftien procent van het BNP! En toch heeft de VS niet de beste zorg in de wereld, bij lange na niet."

Best practices
Volgens Buiting behoort Nederland nog wel tot de koplopers maar dan moet de ontwikkeling van overmatige bureaucratisering wel worden gestopt. "Ik heb veel internationale contacten en geef ook in het buitenland onderwijs vanwege mijn functie als lid van de European Society for Quality in Healthcare (ESQH). Dit stelt mij in staat om de zorg in diverse landen te vergelijken. Engeland, Italië, Zweden en Nederland zijn voorlopers, sommige Midden-Europese landen behoren tot de koplopers en in de Oost-Europese landen komt er steeds meer aandacht voor verbeteringen in de zorg. De best practices uit het buitenland vertaal ik naar zorgverbeteringsprogramma's toegespitst op de Nederlandse situatie. Als senior adviseur bij het zorgkenniscentrum CBO houd ik me al 23 jaar bezig met deze strategische ontwikkelingen voor de zorg. We zetten een breed kwaliteitsbeleid neer: we ontwikkelen opleidingen, zorgverbeterprogramma's en initiëren innovaties. De laatste jaren nemen we ook veel deel in Europese verbeterprojecten. Voorbeelden van succesvolle verbeterprogramma's zijn Tijd voor zorg (zorgprocessen zo regisseren dat er meer tijd is aan het bed), Werken zonder wachtlijst en de Doorbraakmethode." Daarnaast is Buiting directeur van de Nederlandse Vereniging van Toezichthouders in Zorginstellingen (NVTZ), lid hoofdbestuur van de Zonnebloem, voorzitter van de Federatie Medische Laboratorium Specialismen (FMLS) en lid Provinciale Staten Utrecht.

Kleinschaligheid
Het thema van het congres vindt Buiting uitermate belangrijk en actueel. "De weg naar verbetering en doelmatigheid begint met vereenvoudiging. Zuinigheid met vlijt bouwt huizen als kastelen," lacht Buiting. "Daarmee bedoel ik dat we aan de ene kant spaarzamer moeten zijn om aan de andere kant hele goede zorg te kunnen leveren. Wat niet werkt, is het toekennen van indicaties en zorgminuten. Het is een doorgeschoten hang naar controle als gevolg van de centralisatie van de laatste jaren." Buurtzorg is een goed voorbeeld van wat Buiting bedoelt: de kracht ligt in kleinschaligheid. Verpleegkundigen krijgen een grotere verantwoordelijkheid en staan dichterbij de cliënten. "De politiek is deze verandering van onderaf ook niet ontgaan. Als politici zien dat het werkt, volgen ze wel. Het heeft geen zin een centraal orgaan in het leven te roepen om deze veranderingen te coördineren, dat is alleen maar meer nieuwe bureaucratie. Het gaat erom vertrouwen terug te brengen in de zorg. Tijdens het congres wil ik inzicht geven in hoe zorgprofessionals in de praktijk deze nieuwe weg in kunnen slaan. Laten we vereenvoudiging vooral zien als een uitdaging in plaats van een bedreiging."

Wilt u meer weten over het KIZ-congres? Surf dan naar http://www.kizcongres.nl/

Tekst: Bianca Minkman