Sigmabase homepage

Op de een of andere manier hebben wij als mensen een fascinatie voor lijstjes. Vooral tegen het eind van het jaar zijn we daar heel goed in. Maar ook op een gewone doordeweekse dag kan zomaar in de krant of op een blog iets gezegd worden over wie, waar, in welke volgorde staat. Dat kan je doen voor bedrijven, de prijzen in supermarkten, het voorkomen van lekke banden bij kinderwagens, wie het meeste bier kan drinken op een festival, hoeveel eten we per jaar per persoon of per gezin in welke stad of in welk land weggooien, en ga zo maar door.

Maar het meeste kicken we nog wel op lijstjes met mensen, zoals de sporter, ondernemer, docent, rattenvanger, kok, verpleegster, medewerker, en ga zo maar door. Ik ben zelf een paar jaar geleden ongevraagd in de Groene Top 100 van Trouw terecht gekomen en sta daar op een onwaarschijnlijk hoge positie. Hoe dat komt? Je zou het hen van de commissie die die lijst maakt moeten vragen, want zelf heb ik hier geen enkele invloed op. Naar verwachting kom ik bij een volgende belijsting niet eens meer voor, want dit soort posities is van alle mogelijke lijstjes, mogelijk wel de meeste vergankelijke. Tja, en dat leidt op z'n beurt tot grimlachende gedachten over vergankelijkheid en zo.

Maar ondanks alle bezwaren die je kunt bedenken bij dit fenomeen van verlijsting is het soms handig om zo'n lijstje te maken. Of net even iets anders gezegd: het proces is van waarde om met elkaar te kijken naar wat er op zo'n lijst moet en waarom dat zo is. Dat het resultaat dan is wat het is, is tot daar aan toe - maar daarom niet minder. Kortom: het proces is waardevol en het resultaat is van zichzelf.

Op het gevaar af dat er nu een hoongelach opsteekt: ik wil ook een lijstje gaan maken. Dat lijstje noem ik "Nationaal Onderzoek Duurzaam Organiseren" (NODO). In dat onderzoek wil ik met elkaar kijken naar trends en ontwikkelingen rond (inderdaad) duurzaamheid en het daarmee getrouwde verantwoord ondernemen. Met een zekere luchthartigheid (maar toch ook gebaseerd op netjes en zorgvuldig werken - dus geen Tilburgse-toestanden) wil ik met elkaar een lijst maken van die trends en ontwikkelingen, deze vervolgens prioriteren en voorzien van commentaar.

Een beetje analoog aan de jaarlijkse Nationale Vogeltelling (we hebben hem net weer achter de rug) wil ik dat onderzoek opzetten in twee stappen. De eerste is: wie kan er trends en ontwikkelingen benoemen? Denk daarbij bijvoorbeeld aan (de opkomst of doorbraak van ...) Stadslandbouw, Energie Coöperaties of Lokaal geld. Dat levert een lijst op. Ik zou graag 100 trends zien. Zou mooi zijn. Vervolgens gaan we in stap twee daar prioriteit in aanbrengen, met argumentatie. Dus waarom moet welke T&O op welke plaats staan?

Dat NODO (vreselijke afkorting trouwens) zet ik op vanuit de Nijmegen School of Management (Radboud Universiteit) op basis van crowdsourcing. Dat betekent een fiks, zo niet heel fiks digitaal schot hagel, via alle mogelijke sites en fora in de hoop dat we de juiste (?) mensen bereiken. Dat zijn dus niet alleen "groene" mensen (hoe die er dan ook uit mogen zien), maar juist, of beter nog, en steeds meer mensen met op z'n best een heel licht maar niet noodzakelijk groen randje. Dat zo'n project zo kan werken hebben we al eens eerder laten zien met het boek "Duurzaam Denken Doen" (en het OCF 2.0 Project wat daar de basis voor gaf) dus echt bezorgd ben ik niet. Het resultaat van al die inspanningen wil ik graag omzetten naar een Working Paper die ik op 31 mei a.s op het nationale congres "Duurzaam Organiseren Doen" samen met Kluwer organiseer.

Kortom de vraag hier is: mag ik U uitnodigen om met stap één mee te doen? Graag heel graag uw ideeën over T&O naar:
duurzaamorganiseren@kluwer.nl. Kijk ook op www.duurzaamorganiserendoen.nl.

Jan Jonker is hoogleraar Duurzaam Ondernemen aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Samen met Antonie Reichling schrijft hij bij toerbeurt maandelijks een column voor SigmaOnline.